Is hij misschien hier???

Celica keek strak naar Neon, haar gezicht was strak en uitdrukkingsloos. 'Hey,' Klonk Neon's stem. Celica haalde diep adem. 'Hay.' Zei ze droog. Ze keek eventjes langs Neon heen, je kon bijna raden wat Serina nú dacht. 'Geweldig, dat met Serina, het spijt me dat het zo is gelopen.' Zei ze nog steeds met de kille ondertoon in haar stem. Het voelde alsof Celica's hart was verbrijzeld toen ze Neon met Serina moest zien. Celica keek Neon nog steeds aan, haar helderblauwe ogen stonden dof en kil.

Neon hoorde haar emotieloze antwoord en zijn blik werd vanzelf ook emotieloos. Hij hoorde toen haar volgende woorden en hij keek even weg. Hij keek haar toen weer aan en zuchtte eens diep. ''Hoe het is gegaan had niet gehoeven, maar ik wou het even niet over die gebroken poot toestand hebben enzo. Ik wou het hebben over wat je tegen me hebt gezegt. Over wat je voelde voor mij..'' zei hij tegen haar. Zijn blik was evenals emotieloos maar straalde ook rust uit. Hij merkte dan ook hoe haar blik stond maar het verbaasde hem niet. Er was waarschijnlijk heel wat veranderd nadat dit alles was gebeurd.

Celica keek Neon nog steeds emotieloos aan. Ze snoof. 'Met recht voélde, een met wat ik nu voel, ik bedoel, de woede die ik nu in me voel .. daar kan ik een leger mee vermoorden, ik kwam précies op het verkeerde moment zag ik.' Gromde ze en keek Neon nog steeds zo aan. Ze zag Serina verderop liggen. Toek keek ze Neon weer aan, ze kwam net niet boven hem uit, Celica was een paar centimeter kleiner, maar ze zaten wel op ooghoogte. Celica's zwarte wolven haar was stug geworden door de wind die er continue door heen blies. Ze keek Neon aan en wachtte op een antwoord. 'Ik kan niet veranderen wat jij voelt voor haar, dat maakt me ook niks uit, nu niet meer!' Gromde ze.

Neon keek haar aan en zuchtte weer eens diep. ''Celica jij verdient iemand die veel beter is dan ik, ookal had ik Serina nooit gekent dan konden we als nog geen stel worden. Niet met de dark Neon in mij.'' zei Neon tegen haar en zijn blik werd dan ook even strak. Hij moest op passen met het uitspreken van de naam van de dark Neon. De dark Neon was zeker krachtiger dan Neon zelf omdat de dark Neon het meest van de kracht gebruikte. Neon keek dan ook even weg en hij keek Celica vervolgens weer strak aan. ''Ik wil graag vrienden blijven, maar als jij dat niet wilt dan begrijp ik dat. Vooral door wat er met onze ontmoeting is gebeurd begrijp ik dat, al was de helft niet helemaal mijzelf maar, nouja jeweetwelwie'' zei hij en hij draaide zich daarna om zodat hij met zijn rug naar haar toe stond.

Celica keek Neon aan. 'Het had me niets kunnen schelen dat jij een duistere kant hebt, jij denkt dat ik mijn wolvenkant goed onderbedwang kan houden? Als je dat dacht heb je het fóut Neon!' Zei ze, haar ogen weerspiegelde nu een beetje angst. 'Ik kan het niet goed in bedwang houden, ik heb gister bijna een ree aan stukken gescheurt en op willen eten .. bijna..' Het laaste kwam er als gefluister uit. Ze keek Neon aan. 'Ik zou ook vrienden willen blijven, maar als mijn wolvenkunstje éen keertje uit de hand loopt kan jij, of jullie, er slachtoffer van worden, dat wil ik niet op mijn geweten hebben staan,' Mompelde ze toen. Een sterke lucht drong haaar neusgaten in .. het was niet zomaar een lucht, het was een hert of ree, met véel angst. Celica's ogen werden leeg, haar wolven instict pakte het over. 'Stap achteruit, nú..' Zei Celica langzaam en benadrukte ieder woord in de zin. Ze gromde en stapte zelf ook achteruit, ze keek naar de ree, die schuin tegen over haar stond, ze ging laag liggen en keek hem aan. Binnenin de zwarte wolf vocht een klein meisje .. want zíj wist wat de wolf ging doen ..

Neon hoorde haar woorden en hij zuchtte eens diep. Ineens hoorde hij haar woorden van dat hij achteruit moest gaan en hij draaide zich om. Hij volgde de blik van Celica en hij zag het hert. Neon keek weer scherp naar Celica. ''Nee. Je laat dat hert met rust.'' gromde Neon tegen haar. Zijn beide ogen werden dan ook half zwart. Dat was het moment dat hij zijn krachten kon gebruiken maar ook moest op passen dat dark Neon niet in zijn plaats kwam. ''Denk maar niet dat jij de enige vleeseter hier bent, als draak moest ik ook vechten om geen dieren zoals herten op te eten als ik in mijn drakenvorm was. En dat is me uiteindelijk ook gelukt. Dus jij kan het ook als je er echt goed tegen vecht..'' zei Neon scherp tegen haar.

Celica keek Neon aan, haar blik was veranderd, het was niet meer Celica, het was de wolf die het van haar had overgenomen. Dit was de eerste keer dat ze opgesloten zat in haar eigen lichaam en alles niet kon besturen. Ze gromde naar Neon en keek hem aan, haar ogen hadden ook een soort grijze, doffe uitdrukking. Ze keek weer naar het hert, al haar spieren spanden zich aan, half om naar het hert te sprinten en half om zich ertegen te verzetten. Maar Celica zou waarschijnlijk te zwak zijn. Ze keek nog steeds naar het hert en sloop er langzaam heen, het was nu écht de wolf die alles had overgenomen. Het wezen wat altijd in haar opgesloten had gezeten, het wezen wat nu kon laten zien waarvoor hij was gemaakt. De zwarte wolf was nog op een paar meter afstand van het hert.