Moe....

Ethan keek naar haar en zuchtte. Hij schudde zijn hoofd. "Dat is juist het probleem. Je wilt het niet eens proberen." zei hij. "Dan lost het nooit iets op..." zei hij. In dit soort situaties was Ethan dus eigenlijk de eigenwijste. Hij keek naar Selina. "Wil jij er ook geen moeite in stoppen..." vroeg hij. Als ze beiden het niet wilde dan had het inderdaad niet echt veel nut. Hij wachtte af en bedacht een mogelijkheid om dit op te lossen.

Serina keek naar Celica en rolde met haar ogen.
"natuurlijk wil ik er moeite voor doen ik wil niet weer mijn oude school leven zo hebben".
ze keek naar Ethan en zuchtte diep.
"maar als zij het niet wil..." ze keek naar de lucht.....

Ethan keek naar Serina. "Mag ik vragen wat er toen aan de hand was?" vroeg hij en keek haar aan. Hij vroeg het zodat hij wist wat er dus niet moest gebeuren. Hij keek even naar Celica en daarna weer terug naar Serina.

Serina keek naar Ethan en zuchtte.
"ik zal het uitleggen. nou ik was in het donkere bos en Celica en Neon ook".
"Neon was nogal je weet wel tegen haar en ik kwam eraan en ik was sjagerijnig maar probeerde toch aardig te doen dus ik zag dat ze wolventrekjes had dus ik vroeg of ze ook in een wolf kon veranderen en toen werd ze gemeen en ik dus ook....".

Ethan knikte als teken dat hij luisterde. "Hmm..." zei hij. Hij keek naar Celica. "Kwam het over als een vervelende opmerking voor jou..?" vroeg hij en keek haar aan. Hij had blijkbaar nog niet besloten om op te geven. Hij zou hier een ruzie oplossen, hij hield namelijk niet van ruzies.

Celica luisterde hoe dan ook gewoon naar het verhaal van Serina. 'Ik was niet echt super vrolijk die dag .. en zeker niet toen ik .. ehh.. hoe heette hij? Neon? Nouja toen hém tegen het lijf liep, toen kwam Serina er ook nog eens bij die het helemaal lekker maakte.' Bromde Celica naar de twee, ze zat nogsteeds omgedraaid, met de rug naar hen toe.

Ethan luisterde naar Celica en keek even richting Serina. Hij zuchtte. "Als ik het goed begrijp zijn jullie elkaar getroffen op het verkeerde moment. Dat kan gebeuren. Jullie waren allebei niet in opperbest humeur en dat verslechterde jullie ontmoeting. Maar dat wil niet zeggen dat jullie grootste vijanden voor het leven moeten zijn." zei hij en grinnikte haast onhoorbaar om zijn woorden.

Serina keek naar Celica en hoordde wat ze zei.
"zo die jongen heet Neon" en dwaalde een beetje af.
"oo sorry" en ze keek weer naar Celica en zuchtte.
"ik wil me graag verontschuldigen Celica we kunnen er blijkbaar allebei niks aan doen".
en ze keek even naar Ethan en zuchtte.......

Ethan keek naar Celicia en daarna weer naar Serina. Hij hoorde haar woorden. Hij glimlachte licht. Hij knikte even als teken dat het een goede stap was en keek daarna naar Celica. Zijn gezicht schoot van links naar rechts.