Als de nacht valt ..

Serina keek achterom naar Neon en glimlachtte. "geen dank" zei ze rustig. Haar blik ging even naar de lucht. Maar daarna keek ze weer rustig naar Celica. Ze zuchtte diep en hoordde wat ze zei. De woorden kwamen nogal hard aan. "ik wist niet wat ik deed.... ik was verblind door woede" zei ze bijna onhoorbaar. Ze keek naar de grond "maar als je het...". Ze kon haar zin niet afmaken. Ze merktte dat Neon voor haar stond en ze keek op naar hem. Ze hoordde wat hij zei en keek daarna naar Celica.

Celica gromde en keek de twee mensen aan. 'Dacht het niet, ik loop wel een eind weg ofzo, ik laat me niet helpen! Het is haar schuld dat dit zo is! Het is háar schuld dat ik geen vertrouwen meer heb.' Gromde Celica en stond op, het lukte niet helemaal goed, door haar poot ging een stekende pijn heen. Ze gromde wat en liep een stuk weg bij hun. Celica wou het niet meer. 'Ik waag mijn leven voor hém' Ze knikte naar Neon 'en ik wordt aangevallen door de eerste de beste draak die hier komt.' Zei ze met een lage ondertoon in haar stem.

Neon keek scherp naar Celica en hij hoorde wat ze zei. Hij keek even om naar Serina en hij zuchtte diep. Hij richtte zijn blik toen weer op Celica. Hij was niet van plan om haar zomaar te laten gaan en hij ging dan ook gewoon weer voor haar staan. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en snoof. ''Dan is er nu een vraag die je wel zal moeten beantwoorden, wij mochten elkaar niet. Dus waarom redden je mij eigenlijk?'' vroeg Neon en hij bleef haar scherp aan kijken. Deze vraag was nu pas in hem opgekomen. Uiteraard was hij Celica natuurlijk wel dankbaar dat ze hem had beschermt tegen de beer. Maar hij snapte niet waarom ze dat had gedaan.

Serina keek naar Celica en probeerde rustig te bleven. Als ze ergens een hekel aan had waren het mensen die geen hulp wouden terwijl ze het echt nodig hadden. Ze snoof en legde haar armen over elkaar ze keek naar Celica en hoordde haar woorden. "wil je soms dood gaan??? als ik het toch gedaan heb moet IK het toch weer op lossen of niet!!!!" zei ze rustig mogelijk als ze kon wat niet echt luktte. Ze werd een beetje pissig en ze gooide haar haar naar achter. Ze zag toen dat Neon haar tegen hield en ze keek naar Neon. Ze hoordde zijn vraag en dat vroeg ze zichzelf eigenlijk ook wel af.

Celica gromde iets toen Neon zijn vraag aan haar had gesteld, hier kon ze gewoon écht niet onderuit komen. 'Omdat ..' Ze zweeg weer en luisterde naar Serina. 'Leuk voor je,' Zei ze droog. Celica had haar gewonde poot opgetrokken en ze keek Neon aan. 'Omdat .. ik je .. wel leuk vindt.' Gromde ze toen naar hem en wierp haar blik tegen de grond. Ze draaide zich om en keek nog steeds naar de grond, ze stond nu tegenover Neon. 'En ik kon het niet over me hart verkrijgen jou dood te laten gaan .. je kan gelukkig worden, met háar.' Zei ze en knikte naar Serina. Celica's hart klopte sneller en sneller.

Neon wachtte geduldig af. Naja geduldig, hij wilde het eigenlijk zo snel mogelijk weten. Hij keek dan ook even naar Serina toen Celica op haar reageerde en hij keek vervolgens strak naar Celica. Hij hoorde toen haar woorden en zijn ogen werden even groot. Het laatste wat ze zei kon hij nog maar half horen. Dit had hij in zijn leven nog nooit mee gemaakt. Hij voelde zich nogal in de war worden. Heb je mij even nodig? Ik kan je hier uit helpen.. zei een valse stem ineens in zijn hoofd. Het was zijn andere karakter, de duistere en valse kant. De kant die eerder vals had gedaan tegen Celica. Hij draaide zich dan ook om zodat hij met zijn rug naar Serina en Celica toe stond. Hij drukte een hand tegen zijn voorhoofd. ''Laat me met rust...'' mompelde hij onhoorbaar voor Serina en Celica tegen de stem.

Serina keek naar Celica en was van plan haar niet te helpen als ze zo deed. Ook zou ze niet meer tegen haar praten. Ze snoof minachtend en keek haar kant niet meer op. Ze had genoeg gehoord van haar te veel. Ze deed haar haar achter haar oor en zuchtte even diep. Ze keek naar Neon en hoordde wel wat Celica zei. Haar ogen werden even groot. "zij verliefd op hem" dacht ze. Ze zuchtte en keek naar Neon. Ze zag dat ie in de war was. Maar hij draaide zijn rug naar hun toe. "Neon???" en ze keek hem vragend aan. Ze toonde geen aandacht meer aan Celica als ze zo doet. Ze bleef nieuwsgierig naar Neon kijken.

'Verpesten .. dat is waar ik goed in ben ..' Zei ze tegen zichzelf en wankelde een stuk weg naar de boom waar ze steun tegen zocht. Celica gromde wat onhoorbaars en staarde voor zich uit. Ze had het hem weer geflikt, weer iets verpest .. ze schudde haar hoofd en keek naar de grond. 'Dit is verkeerd afgelopen, zo wou ik het niet, vergeet mij ..' zei ze tegen beide en stond op. Celica ging achter een boom zitten en staarde naar haar scheve poot. Ze drukte het tegen boom een met een plof stond hij weer recht. Terwijl hij verschoof, klonk een vreselijke, harde wolvenjank vanachter de boom. Celica veranderde terug en gaf achter de boom over van de pijn.

Neon zijn ogen flikkerde van zwart terug naar blauw. Laat het gaan Neon, je hebt me nu nodig.. je bent zwak en je hebt hulp nodig.. laat me je helpen? Uit goede daad.. zei de valse stem. Daardoor kon Neon niet horen wat Celica en Serina allemaal zeiden. Hij sloeg zijn armen om zijn hoofd heen en zakte door zijn knieén. Hij schreeuwde een keer luid omdat hij gek werd van die stem in zijn hoofd. Het ging maar niet weg. Waarom kwam hij steeds terug? Waarom had hij dit? Waarom niet een of andere gek in een ziekenhuis?

Serina had niet gezien dat Celica achter de boom was gaan zitten. Ze was te gefixeerd op Neon en vroeg zich af wat er gebeurde. "Neon?!?" zei ze weer zo rustig mogelijk. Opeens hoordde ze een krak achter de boom. Ze keek meteen naar de boom en hoordde een wolvengejank en toen iemand die over gaf. "Celica" mompelde ze zacht. "dat ze dat doet" dacht ze. Opeens hoordde ze een luid geschreeuw van Neon af komen. Haar ogen flitste meteen naar hem en ze liep rustig op hem af en ze zag hem door zijn knieën zakken. "Neon wat is er aan de hand?!?" vroeg ze bezorgd. Daarna keek ze even bezorgd naar de boom waar Celica blijkbaar zat. Maar haar blik ging terug naar Neon.

Celica hoorde alles nog als vaag gemompel. Haar zicht was wazig en alles werd een grote vlek. Ze heeg wat en ging liggen. Celica kneep haar ogen eventjes samen. Haar poot deed gewoon té veel pijn, maar hij zat recht, dat teminste wel. Celica gromde nog iets en hoorde Neon net nog vaagjes gillen voor ze wegzakte in het buiten bewust zijn.

Neon hoorde lichtjes de stem van Serina. ''Blijf uit m'n buurt!'' riep hij naar haar. Hij kneep zijn ogen dicht en hij begon onrustig te ademen. Het was niet zijn bedoeling geweest om zo tegen haar te reageren maar hij kon niet anders. Je wist maar nooit wat er kon gebeuren als hij in zijn andere vorm was. Hij probeerde er tegen te vechten maar hij was door het hoeveel bloed verlies van eerder kwetsbaarder dan normaal.

Ineens verscheen er een zwarte vlakkerende gloed om hem heen. Hij liet zijn armen zakken en hij stond langzaam aan op. Hij draaide zich om en zijn ogen waren helemaal zwart en toonde geen enkele emotie. Alsof hij levenloos was. Ineens verscheen er een brede grijns op de mond van Neon. Of beter gezegt op de mond van de duistere Neon. Hallo Serina, ken je me nog? Celica vast wel maar die zal op dit moment niet veel zeggen.. zei de valse stem en hij lachtte even kort en vals.

Serina wou dichterbij komen en vond het allemaal raar wat er gebeurde. "Neon wat i..." en voor dat ze haar zin af kon maken. Hoorde ze Neon tegen haar schreeuwen. Ze schrok even en deinsde achteruit. Ze wou helpen ze wou hem niet pijn doen waarom deed die zo. Ze sliktte en staptte nog wat achteruit. Ze keek naar de boom waar Celica achter was en ze hoordde er geen geluid meer achter vandaan komen. Haar blik ging weer terug naar Neon en ze zag dat ie weer op stond. Ze zuchtte op gelucht en ze glimlachtte lichtjes. "ik dacht dat j...." en weer kon ze haar zin niet af maken. Ze keek naar Neon en zag zijn helemaal zwarte ogen. Haar ogen werden groot en ze schrok. Ze zette nog een paar passen naar achter tot dat ze tegen een boom stond. Ze luisterde naar de valse stem. "wie ben je en wat heb je met Neon gedaan?!?" ze keek hem kwaad aan.

Er verscheen een brede valse grijns op de mond van hem. Ach laten we zeggen dat hij voor een tijdje weg zal zijn, of misschien.. hmm misschien wel voor altijd zei hij op een valse toon en hij grinnikte even. Hij liep rustig op haar af en hij liep achter de boom langs en dus ook achter haar langs. Hij kwam toen bij een zijkant van haar en drukte een kus op haar wang. De kus was niet fijn of warm, maar juist koud en kil. Wat ben je toch een leuk meisje, zo leuk dat je bijna je eigen vrienden vermoord, daarom mag ik je wel.. zei hij vals en hij lachtte vals terwijl hij zijn blik voor kort op de boom richtte waar Celica achter lag.

Serina keek kwaad naar "Neon" en ze snoof. Haar blik ging even naar de boom waar Celica achter zat en ze zuchtte diep. "waarom moet dit allemaal gebeuren" dacht ze. Ze richtte haar blik weer op "Neon" en ze zag hem dichterbij komen. Ze volgde hem met haar ogen en bleef gewoon staan. Ze keek de andere kant op en zag "Neon" niet meer. Ze snoof en voelde opeens een koude kille kus op haar wang. Ze veegde met haar hand over haar wang. En keek "Neon" recht aan. "blijf van me af!!!" zei ze nogal pissig. Ze hoordde toen wat hij zei en haar ogen werden groot. Ze snoof en keek even naar de boom waar Celica achter lag. Ze keek kwaad naar "Neon" en liep hem straal voorbij richting Celica.

Ach schatje toch nu moet je niet boos worden.. zei hij op valse toon en hij lachtte even kort. Hij merkte toen dat ze weg liep en hij haalde zijn schouders op. Wat jij wil liefie, ik ga er iniedergeval even vandoor, ik heb nog heet wat tijd in te halen. En je kan je lieve Neon vast wel eventjes missen.. Zei hij vals en hij draaide zich toen rustig om en hij verdween tussen schaduwen van de bomen.

Serina kwam bij de boom aan en keek naar Celica. Ze was bewusteloos en ze voelde haar pols. Ze leefde nog gelukkig en nu was haar kans om haar te genezen. Ze legde haar handen op haar wonden en haar gebroken arm. Na een paar seconde was het genezen. "zo dit heb je van me te goed" zei ze rustig. Ze had ondertussen ook "Neon's" woorden gehoord. Ze snoof "ik ben je schatje niet" zei ze droog. Ze gooidde haar haar naar achter en liep naar een andere boom. Ze hoordde toen zijn woorden en kreeg even grote ogen. Ze keek snel naar Neon en zag hem verdwijnen. "nee ik moet hem in de gaten houden" dacht ze. Ze keek naar Celica "dat komt wel goed" dacht ze. Daarna rendde ze de richting op waar "Neon"was verdwenen.

Een tijdje nadat Serina was verdwenen schrok Celica op. Ze gromde wat. 'Ze heeft het toch gedaan ..' Zei ze en keek eventjes naar de grond. 'Waar is Neon?!' Zei ze toen en keek rond. Ze had alles meegekregen wat er was gebeurdt, dit was deels haad schuld, ze móest het recht zetten, anders .. was er voor Serina niemand meer. Celica kwam overeind, haar poot deed het weer gewoon. Ze glimlachte eventjes en schatte de plek in waar ze verdwenen waren, niet heel moeilijk, Neon's andere karakter had een totaal andere geur dan Neon zelf. Ze volgde de geur en was benieuwd waar deze twee waren.