Nieuweling op Impera

Mimi was nog maar een nieuweling op Impera 'Mae govannen nna Impera'. Ze liep nu maar wat door de gangen van de De West-Vleugel, maar er was niemand anders te bespeuren op de gangen van de De West-Vleugel. Ze was op zoek naar een leerkracht of een van de andere leerlingen om haar wat wegwijs te maken op Impera, omdat ze uiteindelijk nog maar een nieuweling was. Ze liep nu al een paar minuten door de gangen, en opeens hoorde ze voetstappen dat aan kwam achter haar. Ze bleef even een paar seconden stilstaan, en daarna besloot ze toch om zich zelf om te draaien naar die persoon.

Ethan liep door de gangen op een redelijk tempo. Hij was op zoek naar het schoolhoofd en liep dus naar de westvleugel. Hij liep het hoekje om en botste ineens op tegen een meisje. Hij viel hierbij met haar op de grond en hij wist zich nog niet op te vangen om niet met een klap boven op haar te vallen. Zijn handen waren naast haar hoofd gezet en hij keek haar even in haar ogen. "Sorry..." zei hij en glimlachte. Hij stond op en reikte haar een hand zodat ze ook op kon staan.

'Wat is dat voor een kabaal?' vroeg een stille stem. Uit een schaduw in de hoek kwam een lange elf te voorschijn. Haar groene ogen keken de twee wantrouwig aan, haar blonden haar viel lang over haar puntige oren en schouders. 'Deze vleugel is niet voor leerlingen, daarvoor moet je naar de Noord-Vleugel,' Ze keek de twee kinderen even aan. De jongen was tenminste aardig, bood zijn excuses aan en hielp het meisje. Een heel ander soort dan Neon, de jongen- een leerling -die ze vandaag had ontmoet. Ze zuchten even zei, 'Waarvoor zijn jullie hier?'

Mimi was even geschrokken van deze ontmoeting met Ethan, omdat hij ineens tegen haar was opgebotst. "Het is niks, en bedankt zei ze, terwijl ze weer overeind werd geholden door Ethan. "Mimi is mijn naam, en jou naam is..." zei ze, en terwijl stak ze ook haar hand al uit naar hem. Ethan keek net even in haar ogen, en nu keek ze ook even in de richting van zijn ogen. "Ook nieuw op Impera?" vroeg ze hem dan weer eens nieuwsgierig, en ze wachtte zijn antwoord maar eens even af. Mimi hoorde ineens een stille stem uit de schaduw in de hoek kwam een lange elf te voorschijn, dat zou de schoolhoofd wel zijn dacht ze, en ze keek even in haar richting. "Ik was op zoek naar het schoolhoofd, en ik denk deze jongen ook" antwoordde ze, en ze keek even in de richting van Ethan.

Ethan schrok van een tweede stem die ineens klonk. Hij merkte dat het schoolhoofd nu recht voor zijn neus stond. "Sorry Mevrouw. Ik was onvoorzichtig..." zei hij en knikte even. Hij keek even naar Mimi. "Ethan, Ethan Cosmic..." stelde hij zich voor. "Ik was eigenlijk op zoek naar U.." zei hij en keek naar de elf die wat langer was dan hem. Hij zweeg voor een moment en keek naar de twee.

'Dat kan kloppen ja,' Zei Rayna naar het meisje, 'Ik ben het schoolhoofd, maar noem me alsjeblieft Rayna. Ik word gek van dat mevrouw gedoe,' Ze glimlachte vriendelijk, haar ogen schoten naar de jongen. Die haar dus blijkbaar ook zocht. 'En waar kan ik jullie mee helpen...?' vroeg ze daarna rustig. Ze legde haar hand tegen de stenen muur en liet er wat magie in lopen. Ze zag het hele gebouw voor haar, terwijl haar ogen in het niets leken te kijken. Overal leek het rustig, gelukkig, anders had ze weer moeten optreden. Iets waar ze nu even geen zin in had.

Ethan keek naar het meisje en knikte op haar vraag. Hij keek daarna naar het school hoofd. "Het spijt me, mevr.....Rayna." zei hij en glimlachte. "Ik was eigenlijk hier om te vragen waar ik mijn rooster kan vinden en de regels van de school.." zei hij en keek naar Rayna. Hij keek daarna even naar Mimi en wachtte af.

Mimi keek ook even in de richting van Ethan. "Aangenaam Ethan" zei ze tegen hem nadat hij zichzelf ook had voorgesteld aan haar. Ze richtte zich dan daarna weer eens op Rayna het schoolhoofd van Impera, en een lang elf. "Aangenaam Rayna" zei ze vriendelijk tegen het schoolhoofd van Impera, en ze stak haar hand meteen maar uit in de richting van haar. "Rayna, ik heb dezelfde vraag als Ethan" zei ze, en daarna keek ze even in de richting van haar en daarna keek ze terug in de richting van Ethan.

Rayna knipperde even met haar groene ogen. Het beeld vervaagde en haar ogen werden weer helder. Ze keek naar de twee kinderen, rooster en de regels hadden ze nodig. Ooit had ze zich voorgenomen om een pakketje mee te nemen, maar ze vergat het steeds dus moest ze weer terug naar boven, naar haar kamertje. 'Wacht hier,' zei ze enkel. Daarna versmolt ze weer met de schaduwen en verdween. Enkel haar groene ogen bleven wat langer, maar ook die verdwenen op den duur. Ze haastte zich naar haar kamer. Maakte de deur open en zocht tussen een paar stapels papier. Een nadeel als je schoolhoofd was, de boekhouding. Ze zuchten even en gromde zacht, waarom ruimde ze haar kamer nou nooit eens op. Uiteindelijk vond ze de twee roosters en twee boekjes met alle regels en informatie van Impera. Ze haastte zich terug naar de twee kinderen, verscheen stilletjes achter hun en zei, 'Alsjeblieft. En let op, Het donkere bos en de Zuid-Vleugel zijn verboden voor iedereen,'

Ethan keek naar Rayna en knikte. Hij keek naar Mimi toen Rayna verdwenen was. Hij glimlachte lichtjes en merkte ineens dat Rayna terug was. Hij nam het blad en boekje aan en stopte het in zijn tas. "Dank je..." zei hij. "Ik zal het onthouden..." voegde hij er nog aan toe.

Gina nam ook het blad en boekje aan van Rayna het schoolhoofd. "Dank je wel Rayna, en ik zal het ook maar onthouden" zei ze, en ze keek even in de richting van Rayna en daarna keek ze nog eens in de richting van Ethan.

Hij glimlachte en keek naar Mimi. "Zullen we dan maar naar de eetzaal gaan?" vroeg hij aan haar. "We mogen hier immers niet zijn zonder reden..." zei hij en keek even naar Rayna. Hij glimlachte. Hij keek daarna naar Mimi. Hij wilde haar wel beter leren kennen. Hij glimlachte vriendelijk naar haar en wachtte haar reactie af.

Mimi keek weer eens in de richting van Ethan, maar ze keek bijna altijd al naar hem sinds ze hem had ontmoet. "Ja" antwoordde ze op de vraag van Ethan, omdat hij tenslotte ook wel gelijk had met wat had gezegd. Mimi keek ook nog eens even in de richting van Rayna, en daarna richtte ze zich weer eens op Ethan.

Ethan glimlachte naar Mimi. Hij zette een paar stappen. "Dan zullen we maar eens gaan.." zei hij en keek naar Mimi hij wachtte tot ze ook met hem mee zou lopen. Hij liep daarna verder op een tempo dat ze hem bij zou kunnen houden.

Zeph liep rond door het kasteel van Impera. Hij was op zoek naar iemand die hem zou kunnen helpen. Hij liep nu door een van de vleugels die de school heeft en hoopte hier een docent te vinden. Hij zag ineens een deur met he bordje 'Schoolhoofd' staan. Hij klopte twee keer op de deur en vroeg: "Hallo? Is er iemand? Ik ben opzoek naar het Schoolhoofd." Zeph wachtte even. De deur ging niet meteen open. Zeph zette zijn tas even neer en ging met zijn rug tegen de muur staan, wachtend tot de deur open ging.

Rayna was net terug op haar kamer, ze was achter haar bureau gaan zitten en ging met haar lange smalle vingers door haar blonden haar. Ze tekende een paar Runen op een blad voor haar. Ur voor Kracht, Sol voor warmte. Terwijl ze al voor de helft bezig was en op haar blaadje keek schrok ze zich dood. Bijna had ze Yr getekend, de Runen van de dood. Snel veegde ze hem uit en concentreerde ze zich op haar ademhaling, die vrij gehaast ging. Ze stond op en liep naar haar open haard. Ze strooide er een blauw achtig poeder in en stak het geheel aan. Al snel verschenen er doffe zwarte vlammen. Ze tuurde in het vuur, zocht naar een aanknopingspunt. Al snel zag ze het, ergens diep in het bos. Een jongen eenhoorn was gewond en op sterven na dood, niets meer voor te doen. Ze zuchten en maakte het vuur uit, net op het moment dat er iemand op haar deur klopt. 'Binnen,' zei ze terwijl ze haastig achter haar bureau ging zitten.

Zeph hoorde een stem van binnen die zei: "Binnen". Hij pakte zijn tas op en liep naar de deur. Eventjes twijfelde hij of hij naar binnen zou gaan. Misschien dat hij maar beter niet naar binnen kon. Misschien was ze wel druk bezig. Maar dat kon hem even niet schelen, dus ging hij maar naar binnen.

"Euhm, hallo mevrouw. Het spijt me dat ik u stoor, maar mijn naam is Zeph en ik ben nieuw op deze school. Ik wist niet wat ik moest doen, maar op mijn oude school moest je alles regelen. Dus ik dacht dat ik maar beter hier naar toe kon komen." Zeph zette zijn tas op de grond en ontspande zich een beetje, wachtend op antwoord van het Schoolhoofd.

De jongen die binnen kwam zette zijn tas neer en stak meteen van wal. "Euhm, hallo mevrouw. Het spijt me dat ik u stoor, maar mijn naam is Zeph en ik ben nieuw op deze school. Ik wist niet wat ik moest doen, maar op mijn oude school moest je alles regelen. Dus ik dacht dat ik maar beter hier naar toe kon komen." Rayna luisterde aandachtig en gebaarde dat de jongen mocht gaan zitten. 'Ik snap je punt. Het is heel aardig van je dat je even bij me langs komt. Ik heb hier je rooster en een boekje met de Regels, uitleg over lessen etc,' Ze stond op, gaf de jongen de boekjes en ging weer zitten. Haar groene ogen keken de jongen onderzoekend aan. 'Nog iets onduidelijk...?' vroeg ze rustig. 'Oja, Het Donkere Bos en de Zuid-Vleugel zijn verboden voor leerlingen, onthou dat,' haar stem kreeg even een scherpe ondertoon.

"Oh, oké... ik zal het onthouden. Oh trouwens, hoe zit het met de lessen. Ik ken alles nog niet zo en ik weet nog niet eens wat ik kan doen?" Zeph had echt nog geen idee van magie. Het enige wat hij wist was dat van zijn moeder, die Berschermengel is. "Mijn moeder raadde me aan om Witte Magie te doen, maar volgens mij kun je wel meerdere vakken doen toch?" vroeg Zeph. Hij zat ondertussen al op de stoel. Ondertussen stopte hij de boekjes die hij had gekregen in zijn tas. Verder had hij eigenlijk geen vragen en wou eigenlijk ook zo weer weg. Om een of andere reden voelde hij zich niet prettig in deze kamer. Alsof er net iets was uitgesproken of uitgevoerd. Iets dat Zeph niet ontspannen liet voelen. Het schoolhoofd, die volgens het bordje Rayna heette, het puntige oren en helder groene ogen. Ze was volgens Zeph geen mens, maar had meer iets weg van een elf. Zeph wachtte op een antwoord en dan, zou hij weg gaan uit deze kamer.

'De docenten geven ieder op hun eigen manier door wanneer hun les is. Bij Magische Mineralen en Edelstenen, de les die ik zelf geef, maken we vooral gebruik van deze steen.' Ze haalde een kleine roze kwarts uit haar zak, 'Daarmee roep ik de leerlingen op voor een les, maar hoe de andere het doen moet je ze zelf vragen.' Ze luisterde rustig naar de vragen die Zeth stelde. "Mijn moeder raadde me aan om Witte Magie te doen, maar volgens mij kun je wel meerdere vakken doen toch?" Rayna knikte, 'Magische Mineralen en Edelstenen, Verzorging van Mythische Wezens, Zwarte Magie, Witte Magie, Bewegingsonderwijs, Astronomie, Groene Magie en Toverdranken,' Telde ze op haar vingers. 'Dat zijn ze allemaal,' Ze keek Zeth aan en glimlachte. Ze merkte al snel op dat hij zich niet op zijn gemak voelde, 'ga maar,' zei ze rustig.

"Bedankt voor de informatie, mevrouw." Zeph mocht gaan en daar was hij wel blij mee. Maar blijkbaar had Rayna wel door dat hij gespannen was. Hij pakte zijn tas op en liep rustig het kamertje uit. Buiten het kamertje, nadat Zeph de deur had dicht gedaan, besloot hij dat het tijd was om te gaan verkennen en te genieten van de uren die hij vandaag nog had. Hij deed zijn tas goed om zijn schouders en liet toen zijn grote witte vleugels tevoorschijn komen. "Ah... dat is pas ontspanning. Tijd op de school eens te verkennen." Met een slag van zijn krachtige witte vleugels vloog Zeph de gang uit en ging hij richting het buitenterrein.